23 juni - Gedenktaart

Hoe doe je dat nou? op een verjaardag die geen feestdag meer is...?

Het zal een moeilijke zware dag zijn. Ik heb gemerkt dat wanneer je iets gaat dóén, je ietsje meer uit de voeten kan, en even de zinnen verzet.

Daarom heb ik deze taart gemaakt, een gedenktaart voor op de 10-e geboortedag van onze Lennard.

We krijgen deze week/weken weer veel lieve post en meeleven van veel mensen. Dat doet alweer heel erg goed!  BEDANKT!!

20 juni - Moeilijk...

Er staat ons de komende week een moeilijke dag te wachten...
Aankomende zondag de 24-e juni is het de geboortedag van Lennard. Zijn tiende verjaardag zou het zijn geworden.
Nu was zo'n dag altijd al een dag met dubbele gevoelens: Blijdschap omdat Lennard weer een jaar bij ons was. Maar ook verdriet, omdat het steeds moeilijke jaren waren voor en met hem. Maar elke keer was het weer een jaar dat onze Heer aan hem met ons gegeven had.
En dit jaar..?
Zondag zal Lennard zijn verjaardag niet met ons vieren. Het geeft een verdrietig gevoel. Wat missen we onze lieve vent nog extra veel meer op zo'n dag, (en op deze dagen die er aan vooraf gaan.)
Maar gelukkig mogen we wel weten dat Lennard zijn leven niet afgelopen is. Hij viert elke dag feest bij God in de Hemel.

We hadden erg gehoopt en er ook op gerekend dat vóór deze dag het monument op het grafje zou staan. Helaas mag dat niet zo zijn... Ondanks herhaaldelijke bevestiging(tot een week geleden) van de kant van de mensen die het voor ons verzorgen, blijkt nu dat het niet op tijd klaar is. Best een grote teleurstelling voor ons. Wanneer de opdracht één keer onderweg is ga je er steeds meer naar toe leven dat het er ook staat. En zeker omdat dit samenvalt met de 'verjaardag' is het even goed slikken. Balen dus... verder kunnen we er nu even niet veel aan doen, frustrerend...

17 juni Een lege plek in huis...

Nu ruim een week geleden zijn de box en het bed van Lennard opgehaald. Wát een leeg huis hebben we nu...  De beelden spreken voor zich.....


De box, vertrouwde plek van Lennard




Een gat in de kamer

 Laura en ik hebben, zoals bedacht, samen de box schoongemaakt, wat heel goed is geweest. Natuurlijk hebben we er ook een gezellige dag van gemaakt, en hebben we -ook samen met Wydo- bij de Hema gelunched.
Het moeilijkste vond ik zelf nog het zetten van mijn handtekening. Bij het ophalen van de spullen werd alles in 3-voud vastgelegd en moest ik mijn handtekening plaatsen ter bevestiging van het ophalen van de spullen....  Het voelde als verraad....
Na afloop ben ik de bekende weg naar de begraafplaats gegaan, en heb ik even een bezoekje gebracht aan het grafje van Len.  Ter compensatie...
Natuurlijk hebben we het grote lege gat wat proberen op te vullen. Een mooi lief kastje met wat spulletjes en een mooie grote foto op canvas aan de muur.


Een nieuw herdenkingsplekje



Het is nog wel erg wennen en de eerste dagen voelden als een kat in een  vreemd pakhuis in onze eigen woonkamer.


Deze week hadden we ook echt wat te vieren!  Wydo is geslaagd voor zijn VMBO examen, en nog wel met hele mooie cijfers! Zelfs een 9 voor wiskunde op het centraal schriftelijk!! We zijn supertrots op hem omdat hij in dit -ook voor hem- moeilijke jaar toch zijn diploma gehaald heeft!!

4 juni - Nog 3 dagen...

De datum is bekend... op 7 juni gaan de box en het bed van Lennard de deur uit. Na mijn telefoontje naar Atlas Kid-tech hoorde ik maar niets en ben ik zel weer gaan bellen om een afspraak te maken voor het ophalen. Weten waar je aan toe bent is nu toch wel heel prettig en als je daar zelf wat aan kan doen...

Nog 3 dagen dus en dan gaat het gebeuren. Laura heeft een dag (ervoor) bijzonder verlof gekregen, ze was zelf erg verbaasd dat dit zomaar zonder slag of stoot ging, maar gelukkig beseffen ze op school het belang van dit gebeuren. We gaan samen alles poetsen en zo afscheid nemen van Lennard zijn plek in de kamer en zijn bed. Maar we maken er ook een gezellige dag van, even een broodje bij de Hema of zo..

Die donderdag middag zal wel even doorbijten zijn. De box en het bed moeten nog helemaal uit elkaar gehaald worden voor ze mee kunnen en het zal allemaal wel een paar uur duren voordat dat allemaal achter de rug is. Het liefst zou ik dat moment zo kort mogelijk hebben... maar ja,  liever koekjes worden niet gebakken, zei mijn oma vroeger al...
Om de lege plek op te vullen hebben we een mooi (herdenkings) kastje gekocht dat we daar neer gaan zetten, waarschijnlijk ga ik het nog beschilderen, maar eerst staat er dan al wat, en  natuurlijk komt er een mooie foto van onze lieve jongen aan de muur. Alles staat klaar om meteen weer wat opvulling aan die lege plek te gaan geven. Ook Laura krijgt op haar kamer een klein lief kastje met laadjes, waar ze haar eigen herinneringen aan haar broertje een plekje kan geven, en een stukje verder kan verwerken.

Het is nog steeds de bedoeling dat het monument vóór 24 juni -Lennard zijn geboortedag- op het grafje komt te staan. Je blijft maar bezig met hoe het moet worden als het allemaal nog niet definitief is. We willen er geen spijt van krijgen achteraf!  Zojuist heb ik nog een -hopelijk laatste- mail weggedaan, met nóg een wijziging van de tekst die er op moet.

Een flinke hobbel die we gaan nemen, het voelt heel moeilijk en emotioneel, maar toch ook goed...