Het is zaterdagavond heel laat, 26 november. Lennard ligt in de box, heel heel ziek. We weten het: Hij wordt deze keer niet meer beter. We blijven nu voortdurend bij Lennard in dezelfde ruimte, en dat betekent: waken. De eerste nacht neem ik voor mijn rekening. Ik lig bij hem, op de bank. Af en toe soes ik wat weg, dan weer helemaal wakker wordend omdat Len me nodig heeft. Ineens realiseer ik me: Ik hóór iets! Eens goed luisteren, Ja, ik hoor het écht, steeds weer, en weer, en wéér, en het gaat maar door en door en door. Een leger van engelen om ons heen, en ze zingen: Luister maar:
De hele afgelopen week heb ik dit lied met me meegedragen, en daaardoor voelden wij ons gedragen, en was het voor ons vanzelfsprekend dat ook dit lied in de dienst werd gehoord.
Lieve Petra,
BeantwoordenVerwijderenHet was ook voor ons een bijzondere dag. Al die regenbogen! Wat geweldig dat God zich zo liet zien! De liederen waren prachtig en bemoedigend. Het lied van Harrold en zijn vriendin: wat mooi en ontroerend.We blijven voor jullie bidden hoor!
Een prachtig lied. En inderdaad, wat een overdaad aan regenbogen, op zo'n stormachtige dag. Een teken van hoop. En van genade. Wat een machtig voorbeeld mocht Lennard daarin geven. Voor nu wens ik jullie allereerst Gods kracht voor morgen. Ook van papa en mama hier.
BeantwoordenVerwijderenwat een bijzondere ervaring petra!
BeantwoordenVerwijderenGod zo dichtbij!
er is een kaart onderweg.
Lieve groet Ada